Ο γάμος της δεκαεφτάχρονης Ναρριμάν Σαντέκ με τον τριαντάχρονο βασιλιά Φαρούκ Α΄ της Αιγύπτου, τον Μάιο του 1951, ήταν το κύκνειο άσμα της μοναρχίας στην Αίγυπτο. Δεν θα βασίλευαν στην χώρα του Νείλου για μεγάλο χρονικό διάστημα, αφού μετά από ένα χρόνο και δύο μήνες, στις 26 Ιουλίου 1952, ο βασιλιάς Φαρούκ παραιτήθηκε από τον θρόνο της χώρας του, με την επανάσταση των Αιγυπτίων αξιωματικών. Κηρύχθηκε βασιλιάς ο γιος του Αχμέτ Φουάτ Β, που ήταν μόλις έξι μηνών (είχε γεννηθεί στις 16 Ιανουαρίου 1952), αλλά και αυτός ανεχώρησε από την Αίγυπτο μαζί με τους γονείς του. Σε λιγότερο από ένα χρόνο, στις 18 Ιουνίου 1953, καταργήθηκε εντελώς η μοναρχία και ανακηρύχθηκε στη χώρα δημοκρατία ισλαμικού τύπου.
Η Ναρριμάν ήταν το μοναδικό παιδί μιας αξιοσέβαστης και επιφανούς αστικής οικογένειας της Αιγύπτου. Γεννήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1933 στο Κάιρο. Το όνομά της σημαίνει «όμορφη, εκθαμβωτική» . Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πως μια ημέρα θα γινόταν (η τελευταία) βασίλισσα της Αιγύπτου. Έζησε ευτυχισμένα παιδικά χρόνια, υπερπροστατευμένη από τους γονείς της που την απέκτησαν μετά από πολλές δυσκολίες. Έλαβε την κλασική ανατροφή των κοριτσιών εκείνης της εποχής, που ο μοναδικός προορισμός τους ήταν να γίνουν καλές σύζυγοι, προκομμένες νοικοκυρές και εξαιρετικές μητέρες.
Συνάντησε τον βασιλιά Φαρούκ το 1949, στο σαλόνι ενός φημισμένου κοσμηματοπωλείου στο Κάιρο. Ο βασιλιάς της Αιγύπτου είχε χωρίσει την πρώτη του σύζυγο, βασίλισσα Φαρίντα, γιατί δεν μπόρεσε να του δώσει τον πολυπόθητο διάδοχο, παρά μόνο τρεις όμορφες κόρες, τις πριγκίπισσες: Φεριάλ, Φαουζία και Φαντία. Ακολουθώντας την δυναστική παράδοση της οικογένειας, όλα τα ονόματα των μελών της, έπρεπε να αρχίζουν από το ίδιο γράμμα. Σύμφωνα με το Σύνταγμα της χώρας τους, καμία πριγκίπισσα δεν μπορούσε να διαδεχθεί τον πατέρα της, και η διαδοχή του θρόνου ήταν στους ώμους του ηλικιωμένου θείου του βασιλιά (75 ετών), πρίγκιπα Μοχάμετ Άλι. Για πολλά χρόνια ο θείος αυτός ζούσε απομακρυσμένος από την υπόλοιπη οικογένεια, στο παλάτι του, με την Γαλλίδα αγαπημένη του, που οι συγγενείς του αποκαλούσαν δεσποινίδα «Βleuette».1
Ο θρόνος του βασιλιά Φαρούκ είχε αρχίζει να τρίζει και ένας από τους λόγους ήταν και η έκλυτη και πολυέξοδη ζωή του. Συχνά έκανε ταξίδια στην Ευρώπη, όπου ξόδευε υπέρογκα ποσά σε κάθε είδους πολυτέλεια. Η υπέρμετρη αδυναμία του στο φαγητό τον έκανε παχύσαρκο, προσφέροντας την ευκαιρία στους αντιπάλους του να τον αποκαλούν «ο κύριος στομάχι με ένα κεφάλι». Οι σύμβουλοί του είχαν αρχίσει την αναζήτηση της πολυπόθητης νύφης και μέλλουσας βασίλισσας της Αιγύπτου από πολύ καιρό. Είχε αποκλειστεί το ενδεχόμενο η υποψήφια νύφη να είναι ξένη, ακόμη και αν καταγόταν από την Τουρκία, τον Λίβανο ή την Συρία. Επίσης η οικογένειά της δεν έπρεπε να ήταν πολυπληθής για να μην έχει ο βασιλιάς την υποχρέωση να ικανοποιεί τις πιθανές απαιτήσεις τους για κοινωνικά προνόμια και υλικές απολαβές. Απαραιτήτως ως μητέρα του μέλλοντα διαδόχου, έπρεπε να είναι μουσουλμάνα, ηλικίας από δεκαέξι ετών και πάνω, για να είναι ικανή να κυοφορήσει παιδιά χωρίς να παρουσιαστούν προβλήματα. Η Ναρριμάν πληρούσε όλες αυτές τις προϋποθέσεις. Το μόνο «μικρό» αλλά αμεληταίο εμπόδιο που υπήρχε, ήταν ο αρραβώνας της με έναν νεαρό Αιγύπτιο, που είχε σπουδάσει στο Χάρβαρντ. Και η ειρωνεία της τύχης ήταν πως η αγορά του δαχτυλιδιού των αρραβώνων τους, στο κοσμηματοπωλείο του οποίου ήταν πελάτης και ο Φαρούκ, έγινε αφορμή να γνωρίσει η Ναρριμάν τον βασιλιά. Το εμπόδιο αυτό ξεπεράστηκε γρήγορα από την μητέρα της Ναρριμάν, η οποία συμβούλευσε τον άτυχο αρραβωνιαστικό… να συνεχίσει τις σπουδές του στο Χάρβαρντ και δηλώνοντας επισήμως: «Τίποτα δεν ήταν οριστικό…. δεν μπορούσαμε να εξαναγκάσουμε την κόρη μας να τον παντρευτεί και συγχρόνως έπρεπε να σεβαστούμε την επιθυμία του βασιλιά…». Ο πατέρας της Ναρριμάν δεν ήταν ένθερμος υποστηρικτής του γάμου της κόρης του με τον βασιλιά της χώρας του, και από την στεναχώρια του πέθανε.
– «Εκείνη την ημέρα στο σαλόνι του κοσμηματοπωλείου, όταν μου δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσω στον βασιλιά, αισθάνθηκα σαν να τον γνώριζα όλη μου την ζωή» έγραψε η Ναρριμάν στις αναμνήσεις της. «Είχε έναν ιδιαίτερο τρόπο να ακούει τους άλλους, δίνοντάς τους την εντύπωση πως αυτό που του έλεγαν ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον και έξυπνο. Οι ώμοι του με γοήτευσαν, αλλά και χέρια του και οι καρποί αυτών. Είχε μια επιβλητική σωματική διάπλαση, όπως πολλοί άντρες της Ανατολής, που αρέσει πολύ στις Ανατολίτισσες γυναίκες.»
Η «τυχερή» Ναρριμάν, που την ονόμασαν «Σταχτοπούτα του Νείλου», και η φιλόδοξη μητέρα της, έπρεπε να κάνουν υπομονή ακόμα ενάμιση χρόνο, μέχρι να γίνει η επίσημη ανακοίνωση των αρραβώνων. Το διάστημα αυτό ήταν απαραίτητο για να προετοιμαστεί η Ναρριμάν στα μελλοντικά βασιλικά της καθήκοντα. Για αυτό τον σκοπό την έστειλαν στην Πρεσβεία της Αιγύπτου, στην Ρώμη. Εκεί έλαβε ταχύρυθμα μαθήματα τεσσάρων ξένων γλωσσών, υποβλήθηκε σε αυστηρή δίαιτα, σύμφωνα με τις εντολές του βασιλιά, έμαθε το βασιλικό πρωτόκολλο και διδάχτηκε λεπτομερώς την Ιστορία της χώρας της. Συγχρόνως προσφέρθηκε η ευκαιρία στους Άγγλους να πληροφορηθούν τα προτερήματά της. Η καθηγήτρια που της έκανε ιδιαίτερα μαθήματα αγγλικών, ήταν κατάσκοπός τους, και στην αναφορά της, τους πληροφόρησε πως η Ναρριμάν ήταν μια γνήσια μουσουλμάνα, που αντιπαθούσε τους κομμουνιστές και λάτρευε τους Γάλλους!
Στις 11 Φεβρουαρίου 1951, ημέρα των γενεθλίων του βασιλιά Φαρούκ, ανακοινώθηκαν επισήμως οι αρραβώνες. Μετά από τρεις μήνες πραγματοποιήθηκε ο γάμος τους στο παλάτι Αμπντίν. Ακολουθώντας την μουσουλμανική παράδοση η τελετή πραγματοποιήθηκε ενώ η νύφη δεν ήταν παρούσα. Την εκπροσώπησε ο θείος της, Μοχάμετ Άλι Σαντέκ. Την ίδια στιγμή στην Ηλιούπολη, αριστοκρατικό προάστιο του Καΐρου, η Ναρριμάν αποχαιρετούσε την ζωή της ως μια ανώνυμη, νέα κοπέλα. Είκοσι μοδίστρες του παριζιάνικου οίκου μόδας Germaine Lecompte, είχαν χρειαστεί 4.000 ώρες για να ράψουν το άσπρο σατέν νυφικό της, στολισμένο με 20.000 μικροσκοπικά διαμάντια. Ο βασιλιάς της προσέφερε ένα πολύτιμο διαμαντένιο διάδημα μαζί μ΄ένα βαρύτιμο περιδέραιο και ένα ζευγάρι σκουλαρίκια στο ίδιο σχέδιο, τα οποία φορούσε γεμάτη υπερηφάνεια. Ως γενναιόδωρος σύζυγος της προσέφερε επίσης πέντε γούνινα παλτά, νυχτικιές στολισμένες με λεπτεπίλεπτες δαντέλες αλλά και πολλαπλά ζεύγη παπουτσιών, των οποίων τα τακούνια ήταν κατασκευασμένα από ατόφιο, μασίφ χρυσό…
Η μεγαλύτερη αδερφή του βασιλιά, πριγκίπισσα Φαουζία, συνόδευσε την νύφη στο παλάτι. Καθισμένες μέσα σε μία κατακόκκινη Rolls-Royce, χρειάστηκαν τρεις ώρες για να φτάσουν από την Ηλιούπολη στο παλάτι Αμπντίν, όπου όλοι ανέμεναν να κάνει την εμφάνισή της η νέα βασίλισσα της χώρας. Η φωτογραφία από την δεξίωση του γάμου αυτού, είναι η τελευταία όπου απεικονίζονται συγκεντρωμένα όλα τα μέλη της βασιλικής οικογένειας της Αιγύπτου.
Στις 16 Ιανουαρίου 1952, γεννήθηκε ο πολυπόθητος διάδοχος. Παρ΄όλα αυτά, η γέννηση του διαδόχου δεν μπόρεσε να συμβάλει στην παραμονή του βασιλιά Φαρούκ στον θρόνο της Αιγύπτου. Λίγους μήνες αργότερα, ο Φαρούκ και η Ναρριμάν, έφευγαν εξόριστοι. Η βασιλική θαλαμηγός «Μαχρούσα» με τα μέλη της βασιλικής οικογένειας και μερικούς συνεργάτες του βασιλιά, απέπλευσε από την Αλεξάνδρεια για το Κάπρι της Ιταλίας. Η Ναρριμάν έγινε βασίλισσα μόνο για ένα χρόνο και μερικές ημέρες. Ενώ ήταν εξόριστη, ακολουθώντας τις συμβουλές της μητέρας της, και κουρασμένη από τις συνεχείς ερωτοτροπίες του συζύγου της με άλλες γυναίκες, επιχείρησε να προσεγγίσει το νέο στρατιωτικό καθεστώς της Αιγύπτου, για να σώσει τον θρόνο του γιου της. Επέστρεψε στην Αίγυπτο μόνη, αφού ο Φαρούκ δεν της επέτρεψε να πάρει μαζί της και τον γιο τους, τον οποίο είδε μετά από δύο χρόνια, το 1955. Το διαζύγιό τους εκδόθηκε το 1954 στην Αίγυπτο. Η Ναρριμάν δεν ξανασυνάντησε ποτέ τον βασιλιά Φαρούκ, ο οποίος πέθανε έντεκα χρόνια αργότερα στην Ρώμη (1965), δηλητηριασμένος σύμφωνα με τις υποψίες της οικογένειάς του, μετά το τέλος ενός λουκούλλειου γεύματος…. Η Ναρριμάν έκανε άλλους δύο γάμους στην Αίγυπτο όπου κατοικούσε μονίμως, και απέκτησε έναν ακόμη γιό με τον δεύτερο σύζυγό της. Πέθανε στις 16 Φεβρουαρίου 2005, εβδομήντα ενός ετών. Με τον θάνατό της, έκλεισε ένα μεγάλο κεφάλαιο της ιστορίας της μοναρχίας στην Αίγυπτο.
1) «Βleuette» ονομαζόταν μια κούκλα που επωλείτο μαζί με το γαλλικό περιοδικό για μικρά κορίτσια, με τίτλο «La semaine de Suzette» ( Η εβδομάδα της Σουζέτ). Το περιοδικό αυτό, κυκλοφόρησε από το 1905 μέχρι το 1957. Οι πρώτες 20.000 κούκλες που πουλήθηκαν το 1905 μαζί την πρώτο τεύχος του περιοδικού, αποκλειστικά σε συνδρομητές, έχουν μεγάλη συλλεκτική αξία.
Υ.Γ. Το όνομα της τελευταίας βασίλισσας την Αιγύπτου γράφεται αλλού με δύο «Ρ» και αλλού με ένα. Υιοθετήσαμε την ορθογραφία που χρησιμοποιεί ο δεύτερος γιος της, Akram Adham Ahmed El Nakeeb.
Πήραμε την φωτογραφία της βασίλισσας Φαρίντα από το άρθρο του Νικόλα Νταμόν Παπαδημητρίου, που δημοσιεύτηκε στις 11-8-2014, με τίτλο «Μισιρλούδες» , στο ιστότοπο της LIFO.
Πηγές πληροφοριών: Point De Vue, τεύχος 2953, 1-3-2005
Ιστότοπος » Reine Narriman»
Wikipedia, Queen Νariman.
Άρθρο στην εφημερίδα το ΒΗΜΑ, Το ορόσημο του αραβικού εθνικισμού, του Αντώνη Οικονομίδη, 21-7-2002.
Επιμέλεια κειμένου: Τέπη Πιστοφίδου