Η ιστορία μιας ξεχωριστής δυναστείας που κέρδισε την αγάπη του λαού της

Η  βασιλική οικογένεια της Νορβηγίας είναι από τις πιο πρόσφατες δυναστείες της Ευρώπης αφού βασιλεύει στη χώρα από το 1905. Ο πρώτος βασιλιάς της δυναστείας, ήταν ο πρίγκιπας Κάρολος του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Γλύξμπουργκ, δεύτερος  γιος του βασιλιά Φρειδερίκου Η΄της Δανίας (αδερφού του Γεωργίου Α’ των Ελλήνων) και της βασίλισσας Λουίζας, γεννημένης πριγκίπισσα της Σουηδίας. Ο Κάρολος ήταν ένας  αρρενωπός  πρίγκιπας  33 ετών όταν  εκλέχτηκε βασιλιάς της Νορβηγίας.

Είχε παντρευτεί στις 22 Ιουλίου  1896  στην εκκλησία του Μπάκιγχαμ την πρώτη του εξαδέλφη, την πριγκίπισσα Μωντ (ο πατέρας του και η μητέρα της ήσαν αδέρφια), τρίτη κόρη και πέμπτο παιδί του βασιλιά Εδουάρδου Ζ΄ και της βασίλισσας Αλεξάνδρας του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο γάμος τους δεν ενθουσίασε τους γονείς του γαμπρού αλλά και κάποιους στενούς συγγενείς της νύφης. Η μητέρα του Καρόλου, Λουίζα, επιθυμούσε ο γιος της να παντρευτεί την πριγκίπισσα  Βιλελμίνη, διάδοχο της Ολλανδίας. Οι  συγγενείς της Μωντ (Ματθίλδη) θεωρούσαν  τον Κάρολο πολύ κατώτερό της, αφού ούτε καν δική του έπαυλη  δεν διέθετε στην Δανία και το μηνιαίο εισόδημά του ήταν  πενιχρό. Ο έρωτάς  υπερίσχυσε και η μικροκαμωμένη Μωντ που είχε γεννηθεί στις 26 Νοεμβρίου 1869 στο Μάρλμπορω Χάουζ στο Λονδίνο, παντρεύτηκε τον πανύψηλο Κάρολο που είχε γεννηθεί στις 3 Αυγούστου 1872 στο παλάτι Charlottenlund κοντά στην Κοπεγχάγη. H πριγκίπισσα Μωντ αγαπούσε την ήρεμη ζωή στην αγγλική ύπαιθρο και οι δημόσιες εμφανίσεις της ήσαν πολύ περιορισμένες. Λόγω του ντροπαλού χαρακτήρα της οι Άγγλοι την αποκαλούσαν «Her Royal Shyness». Νεότερη είχε απορρίψει την πρόταση να παντρευτεί τον διάδοχο του ελληνικού θρόνου Κωνσταντίνο, ο δε αδερφός του, ο  βασιλόπαις Νικόλαος, εκδήλωνε πάντα τον έντονο θαυμασμό του προς αυτήν. Ο γάμος της με τον όμορφο δανό πρίγκιπα πίστευε πως της εξασφάλιζε την απλή έγγαμη ζωή που επιζητούσε μακριά από τις βασιλικές επισημότητες….

Ο πατέρας της Εδουάρδος της προσέφερε ως δώρο γάμου μια υπέροχη έπαυλη το Αppleton Ηouse, που είχε κτιστεί στο βασιλικό κτήμα του Σάντριχαμ, όπου το νεόνυμφο ζεύγος εγκαταστάθηκε μετά την τέλεση των γάμων τους. Η έπαυλη αυτή υπήρξε για την Μωντ το αγαπημένο της καταφύγιο σ’ όλη της την ζωή και εκεί γέννησε και τον μονάκριβο γιο της.  Με μεγάλη της λύπη η Μωντ εγκατέλειψε την αγαπημένη της  χώρα λίγους μήνες μετά τον γάμο της και εγκαταστάθηκε στην Δανία και μάλιστα στο παλάτι του βασιλέως Γεωργίου Α΄ των Ελλήνων. Ο άνδρας της είχε ακολουθήσει την οικογενειακή παράδοση που επέβαλε στους  δευτερότοκους γιους  των βασιλέων της Δανίας να υπηρετούν στο Ναυτικό της χώρας τους και γι΄αυτό απουσίαζε για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Επιπλέον μια άλλη  πριγκίπισσα είχε «κλέψει» την καρδιά της πεθεράς της Μωντ.

Η πριγκίπισσα Αλεξαντρίν

Ήταν η πριγκίπισσα Αλεξαντρίν, σύζυγος του μεγαλύτερου αδερφού του Καρόλου, Χριστιανού, μετέπειτα βασιλιά Χριστιανού Ι΄της Δανίας. Η Μωντ επιπλέον δεν είχε μπορέσει να τεκνοποιήσει αν και είχαν περάσει αρκετά χρόνια από την τέλεση των γάμων της, γεγονός που κατέκριναν οι Δανοί συγγενείς της.  Στις 2 Ιουλίου 1903 γεννήθηκε στην Αγγλία το μοναδικό παιδί του ζεύγους, ο Αλέξανδρος, που μετά την ενθρόνιση του  πατέρα του στην Νορβηγία, ονομάστηκε Όλαφ. Επειδή η γέννησή του πραγματοποιήθηκε στην Αγγλία, στην Δανία οργίαζαν οι φήμες για την πραγματική γονεϊκή ταυτότητα του παιδιού. Άλλοι ανέφεραν πως πραγματικός πατέρας του ήταν ο γιος του γιατρού της Μωντ  και άλλοι – με πιο πλούσια φαντασία – ανέφεραν πως το παιδί το γέννησε η αδερφή της Μωντ, η άγαμη πριγκίπισσα Βικτωρία. «Η Αυτού Βασιλική Υψηλότης πριγκίπισσα Καρόλου (Μωντ) γέννησε σήμερα το απόγευμα στις 5:50 έναν γιο. Τόσο η μητέρα όσο και ο γιος είναι πολύ καλά στην υγεία τους» έγραφε το λιτό ανακοινωθέν της αγγλικής αυλής. Αναμενόμενο. Η γέννηση του γιου ενός πρίγκιπα της Δανίας που δεν επρόκειτο ποτέ να βασιλεύσει δεν χρειαζόταν ιδιαίτερους πανηγυρισμούς….

Ο πρίγκιπας Αλέξανδρος

Πάνω φωτογραφία: Η πριγκίπισσα Ίνγκεμποργκ της Δανίας, αδερφή του πρίγκιπα Καρόλου, μετέπειτα βασιλιά Χάακον Ζ΄της Νορβηγίας. Παντρεύτηκε το 1897 τον τρίτο γιο του βασιλιά Όσκαρ ΙΙ της Σουηδίας, πρίγκιπα Κάρολο. Απέκτησαν τρεις κόρες. Την Μαργαρίτα, την Μάρθα και την Άστριντ, και έναν γιό, τον Κάρολο. Στην φωτογραφία είναι με την μεγαλύτερη κόρη τους Μαργαρίτα.

Στις 7 Iουνίου 1905, το Κοινοβούλιο  της Νορβηγίας αποφάσισε παμψηφεί την ανεξαρτησία της χώρας. Ο βασιλιάς της Σουηδίας Όσκαρ Β΄εναντιώθηκε στην απόφαση της Νορβηγίας  και αρνήθηκε την πρόταση του Κοινοβουλίου της  να ορίσει ο ίδιος ένα μέλος της οικογένειάς του ως νέο βασιλιά της Νορβηγίας. Μεταξύ των υποψήφιων βασιλέων της Νορβηγίας ήσαν ένας γιος του Βασιλιά Χριστιανού Θ΄ της Δανίας και τρεις εγγονοί του. Ο πρίγκιπας Βαλντεμάρ, ο μικρότερος γιος του Χριστιανού Θ΄, ήταν ο πρώτος. Ήταν 47 ετών όταν του έγινε η πρόταση και για ακόμη μια φορά στην ζωή του αρνήθηκε έναν θρόνο. Πριν μερικά χρόνια του είχαν προτείνει να γίνει βασιλιάς της Βουλγαρίας. Είχε την προνοητικότητα να αρνηθεί. Ο Αλέξανδρος του Μπάττενμπεργκ που ανέβηκε στον θρόνο της Βουλγαρίας το 1879 αναγκάστηκε να παραιτηθεί μετά από 7 χρόνια. Ο δεύτερος υποψήφιος ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Βαλντεμάρ, ο πρίγκιπας Αage. O τρίτος ήταν ο βασιλόπαις Νικόλαος της Ελλάδος και τελευταίος ήταν ο πρίγκιπας Κάρολος της Δανίας. Επίσης ένας άλλος υποψήφιος ήταν  ο πρίγκιπας Κάρολος  της Σουηδίας  που είχε παντρευτεί την αδερφή του Καρόλου, πριγκίπισσα Ίνγκεμποργκ της Δανίας. Η Ίνγκεμποργκ είχε ενθουσιαστεί στην ιδέα να γίνει βασίλισσα της Νορβηγίας και έκανε πολλές μηχανορραφίες εναντίον του αδερφού της χωρίς αποτέλεσμα. Μερικά χρόνια αργότερα τα παιδιά τους θα παντρευόντουσαν… Τον Αύγουστο έγινε δημοψήφισμα όπου ο λαός με την ψήφο του επικύρωσε την απόφαση του Κοινοβουλίου. Τον Οκτώβριο υπογράφηκε η Συνθήκη Ανεξαρτησίας της Νορβηγίας από τους Σουηδούς.  Τον Νοέμβριο το  Κοινοβούλιο επέλεξε ως νέο βασιλιά τον πρίγκιπα Κάρολο της Δανίας. Ήταν δανός πρίγκιπας και οι Νορβηγοί συμπαθούσαν περισσότερο τους Δανούς παρά τους Σουηδούς. Επίσης ήταν πατέρας ενός αγοριού, άρα η διαδοχή ήταν εξασφαλισμένη και είχε σύζυγο την κόρη του βασιλέως Εδουάρδου Ζ΄της Μεγάλης Βρετανίας. Η στενή αυτή συγγένειά του με την βασιλική οικογένεια της Αγγλίας θα εξασφάλιζε τις άριστες σχέσεις των δύο χωρών. Για να μην έχουν την πιθανότητα να αμφισβητήσουν στο μέλλον τα αντιμοναρχικά μέλη του Κοινοβουλίου την εκλογή του Καρόλου, πραγματοποιήθηκε στις 12 και 13 Νοεμβρίου δημοψήφισμα. Ο λαός εκδήλωσε την σύμφωνη γνώμη του για την εκλογή του Καρόλου ως βασιλιά του με 259.563 θετικούς ψήφους έναντι 69.264  αρνητικών. Στις 20 Νοεμβρίου σε επίσημη τελετή που έγινε στην αίθουσα του θρόνου στα ανάκτορα Αμάλιενμποργκ στην Κοπεγχάγη ο πρίγκιπας Κάρολος με την πριγκίπισσα Μωντ δίπλα του αποδέχτηκε τον θρόνο της Νορβηγίας.

Ο Κάρολος έλαβε ως βασιλιάς το όνομα Χάακον Ζ΄, προς τιμήν του βασιλιά Χάακον Στ’, που βασίλευσε στην Νορβηγία από το 1343 μέχρι το 1380. Από το 1397 η Νορβηγία ενώνεται με την Δανία και την Σουηδία. Το 1523 αποχώρησε η Σουηδία. Η ένωση  της Νορβηγίας με την Δανία κράτησε έως το 1814. Λόγω της ήττας  στους Ναπολεόντειους Πολέμους ο βασιλιάς της Δανίας υποχρεώθηκε να αποδώσει την Νορβηγία στην Σουηδία όπου και παρέμεινε μέχρι το 1905.

Πάνω φωτογραφία: Η άφιξη του βασιλιά Χάακον στην Νορβηγία κρατώντας τον διάδοχο Όλαφ  στην αγκαλιά του. Τους υποδέχεται ο πρώτος Πρωθυπουργός της ελεύθερης Νορβηγίας Κρίστιαν Μίκελσεν.

Στις 25 Νοεμβρίου 1905 ο λαός  υποδέχτηκε με μεγάλο ενθουσιασμό την νέα βασιλική του οικογένεια στην πρωτεύουσα της χώρας που μέχρι το 1925 ονομαζόταν Χριστιανία (Όσλο). Την  συνόδευσε με επευφημίες μέχρι το παλάτι όπου τα μέλη της κυβέρνησης και οι βουλευτές   είχαν  οργανώσει την επίσημη τελετή της υποδοχής τους. Στην διάρκεια  της τελετής ο  μικρός πρίγκιπας Όλαφ, που ήταν δύο ετών, απομακρύνθηκε ξαφνικά  από την μητέρα του και πήγε κοντά σε μια ομάδα παιδιών που κρατούσαν σημαίες με τα χρώματα της Νορβηγίας. Ο μικρός πρίγκιπας πήρε μια σημαία και γύρισε κοντά στην μητέρα του κουνώντας την με ενθουσιασμό. Η σημαία  εκπροσωπούσε την ελευθερία και την ανεξαρτησία της Νορβηγίας. Οι Νορβηγοί ενθουσιάστηκαν με την αυθόρμητη αυτή πράξη του Όλαφ. «Ποτέ  δεν θα πίστευα πως  ένας μικρός  πρίγκιπας θα μπορούσε  να κατακτήσει την αγάπη και την συμπάθεια ενός λαού» έγραψε  ο Κάρολος στον πατέρα του. Στις 27 Σεπτεμβρίου ορκίστηκε μπροστά στο Κοινοβούλιο.

Η Στέψη του βασιλιά Χάακον Ζ’ και της βασίλισσας Μωντ πραγματοποιήθηκε στις  22 Ιουνίου 1906 στον Kαθεδρικό Nαό Νιδάρος στην πόλη  Τρόντχαϊμ όπου γινόντουσαν την εποχή των Βίκινγκ οι στέψεις των  βασιλέων της Νορβηγίας. Ήταν  η  πρώτη και τελευταία  επίσημη στέψη της νέας δυναστείας.

Επειδή στην πόλη Τρόντχάϊμ δεν υπήρχαν πολυτελή ξενοδοχεία στην στέψη παρευρέθηκαν μόνο μέλη βασιλικών οικογενειών που διέθεταν βασιλικά γιοτ και οι περισσότεροι ήσαν και συγγενείς των νέων βασιλέων. Οι εκπρόσωποι των βασιλικών οίκων της Αγγλίας, της Ρωσίας, της Πρωσίας και της Δανίας,  αποβιβάστηκαν κάτωχροι από τα βασιλικά γιοτ γιατί αντιμετώπισαν μεγάλη θαλασσοταραχή στην διάρκεια του ταξιδιού τους προς την Νορβηγία. Ο Κάρολος έγραψε στον πατέρα του «Την ημέρα της Στέψης μου άκουσα πολλούς λόγους. Αυτό που κατάλαβα είναι πως το μόνο δικαίωμα που μου παραχωρούν ως βασιλέα είναι να μην λέω τίποτα». Πολλά χρόνια αργότερα θα έλεγε σ΄έναν αμερικανό διπλωμάτη:«Εσάς ο Πρόεδρός σας βασιλεύει στην χώρα του για τέσσερα χρόνια ενώ εγώ στην δική μου είμαι δια βίου συνταγματικός Πρόεδρος».

Πάνω φωτογραφία: Το Victoria and Albert Museum εγκαινίασε τον Φεβρουάριο του 2005 έκθεση στο Λονδίνο με τα ρούχα της βασίλισσας Μωντ που σώθηκαν χάρη στην προνοητικότητα των δύο Κυριών επί των Τιμών που είχε στην υπηρεσία της και οι οποίες παρέμειναν στο παλάτι μετά τον θάνατό της. Όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Νορβηγία τα έκρυψαν για να μην καταστραφούν από τους κατακτητές.

Στην Νορβηγία δεν υπήρχαν ευγενείς και η ζωή των βασιλέων ήταν πολύ απλή. Η βασίλισσα Μωντ, η οποία  υπήρξε μία από τις πιο κομψές βασίλισσες της εποχής της,  κυκλοφορούσε με τις συγκοινωνίες στο Όσλο  για να κάνει τα ψώνια της και η ζωή όλης της βασιλικής οικογένειας  ήταν προσαρμοσμένη  στα αστικά πρότυπα. Οι χοροί στο παλάτι ήσαν σπάνιοι. Κάθε χρόνο η βασίλισσα Μωντ περνούσε ένα μεγάλο διάστημα στην αγαπημένη της Αγγλία. Ήταν πάντα φιλάσθενη και ο βαρύς χειμώνας της Νορβηγίας επιβάρυνε την  υγεία της.  Ο Χάακον προσαρμόστηκε αμέσως στην νοοτροπία του νορβηγικού λαού και απέφυγε να καθιερώσει  στην αυλή του  τα αυστηρά βασιλικά πρωτόκολλα των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της νοοτροπίας ήταν ένα περιστατικό που έγινε με τον κάιζερ Γουλιέλμο Β΄. Στην διάρκεια μιας κρουαζιέρας στο νορβηγικά φιόρδ ο Κάιζερ αποβιβάστηκε σε μια όμορφη περιοχή για να κάνει έναν περίπατο. Δύο χωρικοί που τον αναγνώρισαν βάδιζαν πίσω από αυτόν όταν έπεσε κάτω το γάντι του. Κανείς από τους δύο χωρικούς δεν προθυμοποιήθηκε να το σηκώσει από το έδαφος και ο πιο ηλικιωμένος του είπε: «Σηκώστε το εσείς, εξάλλου είστε νεότερος από μένα».

Ο βασιλιάς Χάακον φρόντισε από την έναρξη της βασιλείας του να καλυτερέψει τις ψυχρές σχέσεις της χώρας του με την Σουηδία. Αυτή η τακτική φάνηκε πολύτιμη γιατί με την έναρξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου ο βασιλιάς Χριστιανός Ι΄της Δανίας, ο βασιλιάς Γουσταύος Ε΄της Σουηδίας και ο βασιλιάς Χάακον Ζ΄της Νορβηγίας συναντήθηκαν στην πόλη Mάλμε της Σουηδίας  όπου  συμφώνησαν οι χώρες τους να διατηρήσουν την ουδετερότητα τους.

Ο διάδοχος Όλαφ  που ήταν άριστος μαθητής, φοίτησε  σε  δημόσιο σχολείο όπου δέχτηκε μια φιλελεύθερη και δημοκρατική παιδεία. Σε αντίθεση με τον πατέρα του, ο οποίος ήταν αξιωματικός του ναυτικού, ο Όλαφ επέλεξε να κάνει κύρια στρατιωτική εκπαίδευση στο στρατό ξηράς. Αποφοίτησε από την τριετή Νορβηγική Στρατιωτική Ακαδημία το 1924, έχοντας την τέταρτη καλύτερη βαθμολογία στην τάξη του. Στην συνέχεια σπούδασε νομολογία και οικονομικά για δύο έτη, στο Κολέγιο Μπέιλιολ της Οξφόρδης. Κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 1930, ο Διάδοχος Όλαφ υπήρξε ναυτικός δόκιμος υπηρετώντας στο εκπαιδευτικό πλοίο Olav Tryggvason. Κινήθηκε ανοδικά στις τάξεις των ενόπλων δυνάμεων, φτάνοντας τον βαθμό του συνταγματάρχη το 1936. Λάτρεψε τον αθλητισμό από τα παιδικά του χρόνια. Το 1928 κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στην ιστιοπλοΐα στους  Ολυμπιακούς Αγώνες στο  Άμστερνταμ και το χρυσό μετάλλιο της καρδιάς του αφού εκεί γνώρισε την πριγκίπισσα Μάρθα της Σουηδίας με την οποία αρραβωνιάστηκε κρυφά μέχρι τις 14 Ιανουαρίου που έγινε η επίσημη ανακοίνωση των αρραβώνων τους. Την προηγούμενη ημέρα ο Όλαφ ταξίδευσε ινκόγκνιτο με το τραίνο με προορισμό την Στοκχόλμη με το όνομα Όλαφ Χαάκονσεν. Του  άρεσε να ταξιδεύει με τα δημόσια μέσα μεταφοράς, να αναμειγνύεται με τον λαό του και να είναι μέλος αυτού. Δεν ονομάστηκε τυχαία «Ο βασιλιάς του λαού».

Στις 21 Μαρτίου 1929  τελέστηκαν οι γάμοι τους. Η πριγκίπισσα  Μάρθα ήταν η κόρη του πρίγκιπα Καρόλου  και της πριγκίπισσας Ίνγκεμποργκ της Δανίας. Ο γάμος του με μια πριγκίπισσα από την Σουηδία που ήταν και πρώτη του ξαδέρφη, συνετέλεσε οι σχέσεις των δύο χωρών να αποκατασταθούν ακόμη περισσότερο. Οι 1600 καλεσμένοι στο γάμο τους θαύμασαν την κομψή νύφη, που ήταν το ίδιο όμορφη και λυγερόκορμη όπως η αδερφή της, η αδικοχαμένη (αργότερα) βασίλισσα Άστριντ του Βελγίου. Ήταν ο πρώτος βασιλικός γάμος που γινόταν στην Νορβηγία από το 1589 όπου ο βασιλιάς Ιάκωβος A΄της Αγγλίας  παντρεύτηκε την πριγκίπισσα Άννα της Δανίας. Κουμπάρος του Όλαφ, ήταν ο δούκας της Υόρκης, μετέπειτα βασιλιάς Γεώργιος Στ΄. Το διαδοχικό ζεύγος δεν είχε δική του κατοικία στην αρχή του γάμου του. Ένας πλούσιος Νορβηγός, ο βαρώνος Wedel Jarlsberg, τους προσέφερε ως δώρο γάμου την έπαυλη Skaugum  που ήταν 20 χιλιόμετρα  έξω από Όσλο, στην πόλη Άσκερ. Μέχρι σήμερα είναι η επίσημη κατοικία των διαδόχων της Νορβηγίας. Όταν η πριγκίπισσα Μάρθα διένυε τον όγδοο μήνα της πρώτης της εγκυμοσύνης, η έπαυλη   πήρε φωτιά και καταστράφηκε ολοσχερώς. Ευτυχώς πρόλαβε η  Μάρθα να σώσει μερικά ιστορικά κειμήλια αλλά κάηκαν τα περισσότερα πολύτιμα δώρα του γάμου της. Η ανοικοδόμηση της έπαυλης διήρκεσε δύο χρόνια και η πριγκιπική οικογένεια επέστρεψε εκεί το 1932.

Μετά την γέννηση δύο μικρών πριγκιπισσών, της Ράγκνχιλντ (1930-2012) και της Άστριντ (1932) , στις 21 Φεβρουαρίου 1937 γεννήθηκε ο πολυπόθητος διάδοχος . Ο Χάραλντ  ήταν ο πρώτος διάδοχος που γεννιόταν στην Νορβηγία μετά από 567 χρόνια.

Δυστυχώς αυτά τα ευτυχισμένα χρόνια διεκόπησαν απότομα από τον θάνατο της βασίλισσας Μωντ στις 20 Νοεμβρίου του 1938 κατά την διάρκεια της ετήσιας διαμονής της στην Αγγλία. Υποβλήθηκε επειγόντως σε εγχείρηση λόγω σοβαρού προβλήματος  υγείας. Η εγχείρηση ήταν επιτυχής αλλά η καρδιά της την πρόδωσε. Τα Χριστούγεννα του 1938, το προσωπικό του παλατιού στο Όσλο, έλαβε για τελευταία φορά τα  δώρα  της αγαπημένης του βασίλισσας, η οποία όπως συνήθιζε κάθε χρόνο, τα είχε η ίδια διαλέξει  με πολύ αγάπη και τα είχε όμορφα συσκευάσει. Την ίδια εποχή ο οξυδερκής βασιλιάς Χάακον με ανησυχία διαπίστωνε την άνοδο του ναζισμού, παρατηρούσε τις στρατιωτικές προετοιμασίες των άλλων ευρωπαϊκών χωρών και τον προβλημάτιζε η αδράνεια της δικής του χώρας. Δεν θέλησε όμως να αναμειχθεί στα πολιτικά και στρατιωτικά ζητήματα της χώρας του και σιώπησε. Το 1939 ο διάδοχος Όλαφ με την σύζυγό του Μάρθα πραγματοποίησαν επίσημη επίσκεψη στις ΗΠΑ όπου τους υποδέχτηκαν θερμά οι Νορβηγοί που είχαν μεταναστεύσει εκεί. Στην διάρκεια αυτής της επίσκεψης γνώρισαν και τον πρόεδρο  Φραγκλίνο Ρούσβελτ. Η φιλία που δημιουργήθηκε μεταξύ του πριγκιπικού ζεύγους και του Προέδρου των ΗΠΑ φάνηκε πολύτιμη την επόμενη χρονιά. Στις 9 Απριλίου 1940 οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Νορβηγία. Η  βασιλική οικογένεια αναγκάζεται να αναχωρήσει εσπευσμένως από το Όσλο  μαζί με την κυβέρνηση και μεταφέροντας τα αποθέματα χρυσού της χώρας. Καταφεύγουν στις ελεύθερες ακόμη περιοχές της Νορβηγίας.  Η πριγκίπισσα Μάρθα μαζί με τα τρία της παιδιά καταφεύγει το βράδυ της ίδιας ημέρας στην Σουηδία όπου η παρουσία τους δεν είναι επιθυμητή από την κυβέρνηση, οπότε στις  12 Αυγούστου 1940, μετά από πρόσκληση του Προέδρου Ρούσβελτ,  μεταβαίνει στις ΗΠΑ. Η Μάρθα συνδέεται με στενή φιλία με τον Ρούσβλετ ο οποίος στηρίζει την ίδια και την χώρα της. Οι δημοσιογράφοι δεν αργούν να αποκαλύψουν πως η πριγκίπισσα Μάρθα ήταν κάτι περισσότερο από μια απλή φίλη για τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, φήμες που ποτέ δεν τεκμηριώθηκαν.

Πάνω φωτογραφία: Η πριγκίπισσα διαδόχου Μάρθα με τον Πρόεδρο  Ρούσβλετ στις 16 Σεπτεμβρίου 1942 καθώς ο Πρόεδρος εκφωνεί τον περίφημο λόγο του «Look to Norway»

Ο γιος της Χάραλντ (σημερινός βασιλιάς) ήταν περίπου 4 ετών. Παρακολουθεί τα πρώτα του μαθήματα στο ειδικό σχολείο που λειτουργεί στην Ουάσιγκτον για τα παιδιά των υπαλλήλων της νορβηγικής Πρεσβείας. «Είναι περίεργο πόσο έντονα αισθάνεσαι την έννοια της πατρίδος, όταν βρίσκεσαι μακριά από τον τόπο σου – όσο μικρός κι αν είσαι» ανέφερε ο Χάραλντ αργότερα.

Στις 7 Ιουνίου 1940  ανεχώρησαν από την χώρα τους και ο βασιλιάς Χάακον μαζί με τον διάδοχο Όλαφ και την Κυβέρνηση με προορισμό την Αγγλία. Από εκεί ο βασιλιάς καθοδηγούσε την αντίσταση στην χώρα του. Στις 8 Μαΐου 1945  η Νορβηγία απελευθερώθηκε από τους Γερμανούς μετά από πέντε χρόνια κατοχής. Στις 13 Μαΐου 1945 ο διάδοχος Όλαφ επιστρέφει στην Νορβηγία συνοδευόμενος από πέντε υπουργούς. Ο λαοφιλής βασιλιάς  Χάακον  μαζί με την πριγκίπισσα Μάρθα και τα τρία της παιδιά επιστρέφει την ίδια ημερομηνία που είχε αναχωρήσει από την χώρα, στις 7 Ιουνίου. Ο νορβηγικός λαός τους υποδέχεται με ενθουσιώδεις επευφημίες. Στην διάρκεια του Πολέμου οι Νορβηγοί έγραφαν στους τοίχους των κτιρίων το  αρχικό γράμμα του ονόματός του βασιλιά τους – Η 7 – ως σύμβολο αντίστασης.

Η Νορβηγία υπέστη  μεγάλες απώλειες από τον Πόλεμο. Ο  εμπορικός στόλος των πλοίων που διέθετε  έγινε στόχος των Γερμανών. Όταν έληξε ο Πόλεμος είχαν καταστραφεί από τορπιλισμούς των γερμανικών υποβρυχίων 831 εμπορικά πλοία και 1200 άνδρες είχαν χάσει την ζωή τους. Για τον λόγο αυτό η Νορβηγία από τέταρτη ναυτική δύναμη στον κόσμο έγινε έκτη. Ο βασιλιάς Χάακον στήριξε απόλυτα τον λαό του που βίωνε μια έντονη οικονομική κρίση και επέβλεψε μεγάλα επενδυτικά έργα για την βελτίωση της οικονομίας της Νορβηγίας.

Η πριγκίπισσα διαδόχου Μάρθα

Δυστυχώς στις 5 Απριλίου 1954, σε ηλικία 53 ετών πέθανε η πριγκίπισσα Μάρθα από καρκίνο που την ταλαιπώρησε για πολλά χρόνια και τον αντιμετώπισε με μεγάλη ψυχική δύναμη. Λίγες μέρες πριν τον θάνατό της  είχε γιορτάσει την αργυρή επέτειο των γάμων της.  Για 25 χρόνια η Μάρθα ήταν μια πιστή σύντροφος και μία πολύ αγαπητή πριγκίπισσα διαδόχου. Δεν πρόλαβε ποτέ να γίνει βασίλισσα. «Έσβησε η ηλιαχτίδα του σπιτιού μας» είπε συντετριμμένος ο βασιλιάς Χάακον ενώ ο Eπίσκοπος του Όσλο στην επικήδεια ομιλία του ανέφερε: «Εδώ και πολλά χρόνια υπήρξε η βασίλισσα στις καρδιές μας και αυτόν τον τίτλο δεν θα τον χάσει ποτέ». Τρία χρόνια αργότερα, στις 21 Σεπτεμβρίου 1957 πέθανε και ο καλός και αγαπητός βασιλιάς και ιδρυτής της δυναστείας, Χάακον Ζ΄. Έπασχε από κατάθλιψη γιατί μετά από μία πτώση στο μπάνιο του το 1955, δεν μπορούσε να περπατήσει. Είχε βασιλεύσει επί 52  χρόνια στην Νορβηγία και η βασιλεία του θεμελίωσε τις δημοκρατικές αρχές στην νεοσύστατη χώρα. Μπόρεσε να εμπνεύσει την αγάπη  λαού του γιατί είχε την ικανότητα να επικοινωνεί με όλες τις κοινωνικές τάξεις. Αποκαλούσε το κομμουνιστικό κόμμα της Νορβηγίας «Royal Communist Party» γιατί όχι μόνο δεν τον κατέκριναν ως βασιλιά αλλά πολλοί αριστεροί δήμαρχοι υμνούσαν τα χαρίσματά του στους επίσημους λόγους τους. Ο Χάακον  ετάφη σε μία άσπρη σαρκοφάγο στο βασιλικό κοιμητήριο του Φρουρίου Άκερσους μαζί στην αγαπημένη του σύζυγο Μωντ.

Ο γιος του Χάακον, διάδοχος Όλαφ,  όταν ανήλθε  στο θρόνο ως βασιλιάς Όλαφ Ε΄, διατήρησε το ίδιο  βασιλικό  σύνθημα που είχε και ο πατέρας του: «Τα πάντα για την Νορβηγία». Συνέχισε  τον ίδιο απλό τρόπο ζωής όπως οι γονείς του και παρακολούθησε στενά την οικονομική ανόρθωση της χώρας του. Αγαπούσε το διάβασμα και προτιμούσε τις οικογενειακές συγκεντρώσεις παρά τις επίσημες τελετές στο παλάτι. Επισκεπτόταν ετησίως το Λονδίνο όπου λάτρευε να κυκλοφορεί ινκόγκνιτο στους δρόμους και να παρακολουθεί τους αγώνες την αγαπημένης του ποδοσφαιρικής ομάδας Άρσεναλ. Το 1973 λόγω της πετρελαϊκής κρίσης η κυβέρνηση της Νορβηγίας ζήτησε από τον λαό να μετακινείται τα Σαββατοκύριακα με τις συγκοινωνίες. Ο Όλαφ ακολούθησε και αυτος τις οδηγίες της κυβέρνησης και χρησιμοποιούσε το τραμ για να πάει να κάνει σκι. – Γιατί κυκλοφορείτε χωρίς συνοδεία σωματοφυλάκων; τον ρώτησαν έκπληκτοι οι δημοσιογράφοι. -Γιατί με φυλάνε τέσσερα εκατομμύρια Νορβηγοί, τους απάντησε.

Αν και ήταν πολύ απλός και δημοκρατικός  ο μοναχικός αυτός βασιλιάς,  εναντιώθηκε σθεναρά όταν οι κόρες του αποφάσισαν να παντρευτούν κοινούς θνητούς.

Η πρωτότοκη Ράγκνχιλντ ερωτεύτηκε έναν πλούσιο εφοπλιστή, τον Erlin Sven Lorentzen. Μάχεται σθεναρά επί έξι  χρόνια  μέχρι να κατορθώσει να τον παντρευτεί  στις 15 Μαΐου 1953. Η δεύτερη κόρη του,  Άστριντ  ακολουθεί τα βήματα της αδερφής της. Μόνο που ο δικός της υποψήφιος σύζυγος, ο Johan Ferner, εκτός από κοινός θνητός είναι και διαζευγμένος. Απειλεί τον πατέρα της  πως θα εγκαταλείψει την Νορβηγία και  αρνείται να εξασκήσει τα βασιλικά της καθήκοντα ως πρώτη κυρία. Τελικά ο βασιλιάς  της δίνει την συγκατάθεσή του και οι γάμοι της τελούνται στις 12 Ιανουαρίου 1961. Ο Όλαφ έζησε για 37 χρόνια μόνος του. Λέγεται πως ζήτησε σε γάμο την βασίλισσα μητέρα Ελισάβετ της Αγγλίας. Είχαν χάσει τους συντρόφους τους σε κοντινή χρονική περίοδο και είχαν περίπου την ίδια ηλικία. Αν και απέρριψε την πρότασή του, η βασίλισσα μητέρα Ελισάβετ ήταν  η επίσημη συνοδός του στο Όσλο στην διάρκεια των εορτασμών των ογδοηκοστών γενεθλίων του. Όλοι παρατήρησαν πως όταν  ένα μικρό κοριτσάκι της προσέφερε ένα πανέμορφο μπουκέτο λουλούδια αυτή  το προσέφερε στον βασιλιά της Νορβηγίας …

Ο διάδοχος Χάραλντ  σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Όσλο και το 1959 αποφοίτησε από την Στρατιωτική Ακαδημία. Επίσης σπούδασε Ιστορία και Οικονομικά στην Οξφόρδη. Λάτρης της ιστιοπλοΐας κέρδισε το χάλκινο, αργυρό και χρυσό μετάλλιο εκπροσωπώντας την Νορβηγία σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα.

Στα τέλη της δεκαετίας του ΄50 υποκύπτει στην γοητεία της Σόνιας Χάραλντσεν. Γεννημένη στις 4 Ιουλίου 1937, το ίδιο έτος με τον μέλλοντα σύζυγό της, είναι κόρη ενός εμπόρου υφασμάτων. Όταν γνωρίζει τον πρίγκιπα και διάδοχο, ο πατέρας της κρίνει πως είναι πιο φρόνιμο να την απομακρύνει από τον Χάραλντ στέλνοντάς την  στην Γαλλία. Ο πρίγκιπας δεν μπορεί να την ξεχάσει και αρνείται τα πριγκιπικά προξενιά που του κάνουν. Μερικές από τις υποψήφιες  νύφες ήσαν οι πριγκίπισσες Βενεδίκτη της Δανίας, Χριστίνα της Σουηδίας και  Ειρήνη της Ελλάδος. Για εννέα  χρόνια ο βασιλιάς Όλαφ αρνείται να δώσει την συγκατάθεσή του για την τέλεση των γάμων και  ο διάδοχος απειλεί πως θα παραιτηθεί δηλώνοντας πως δεν θα μπορέσει να εξασκήσει τα δυναστικά του καθήκοντα χωρίς την παρουσία της  Σόνιας δίπλα του.

Τελικά οι γάμοι τους τελούνται  στις 29 Αυγούστου 1968 στον Καθεδρικό Ναό του  Όσλο. Καθώς ο πατέρας της νύφης είχε αποβιώσει, ο ίδιος ο βασιλιάς  Όλαφ συνοδεύει την Σόνια στην εκκλησία. Οι Νορβηγοί έχουν συγκινηθεί με την ιστορία αγάπης του ντροπαλού διαδόχου τους και «αγκαλιάζουν» την Σόνια από την πρώτη στιγμή. Ο βασιλιάς Όλαφ τους παραχώρησε την έπαυλη Sκaugum όπου ο Χάραλντ είχε γεννηθεί. Το πρώτο τους παιδί η πριγκίπισσα Μάρθα Λουίζα γεννήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 1971. Στις 20 Ιουλίου 1973 γεννήθηκε ο μελλοντικός διάδοχος του θρόνου, πρίγκιπας Χάακον.

Καθώς ο βασιλιάς Όλαφ ήταν χήρος, η Σόνια τον συνοδεύει ως πρώτη κυρία του βασιλείου. Η δημοτικότητα της βασιλικής οικογένειας έκτοτε δεν σταμάτησε ν’ αυξάνεται. Ο Όλαφ και η Σόνια συνέχισαν  τον ίδιο απλό τρόπο ζωής των προηγούμενων βασιλέων προσφέροντας την εικόνα μιας ενωμένης οικογένειας. Στέλνουν τα παιδιά σε δημόσια σχολεία και ζουν στην έπαυλη  Skaugum έχοντας στην υπηρεσία τους ελάχιστο υπηρετικό προσωπικό. «Επιθυμούμε τα παιδιά μας να είναι μελετηρά, καλλιεργημένα, γενναιόδωρα, και να έχουν αντίληψη των καθηκόντων τους ώστε να τα εξασκήσουν με συνέπεια» ανέφερε η Σόνια. Η πριγκίπισσα Μάρθα Λουίζα μετακινείται με τα δημόσια μέσα συγκοινωνίας όπως η προγιαγιά της βασίλισσα Μωντ ενώ συχνά βλέπουν τον πρίγκιπα και διάδοχο Χάακον να πίνει τον καφέ του με τους φίλους του στο Όσλο χωρίς καμιά επίσημη συνοδεία.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο βασιλιάς Όλαφ αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα υγείας. Τον τελευταίο μήνα πριν τον θάνατό του αισθανόταν πολύ καλύτερα. Μερικές ημέρες πριν έρθει το τέλος, συμμετείχε στο πάρτι γενεθλίων του αδερφού της συζύγου του, του πρίγκιπα Καρόλου Μπερναντότ. Ενώ δήλωσε πως δεν θα καθίσει πολύ ώρα στην οικογενειακή συγκέντρωση τελικά έφυγε τελευταίος. Όλοι θαύμασαν την αντοχή του και πίστευσαν πως είχε ξεπεράσει τα προβλήματα υγείας που τον ταλαιπωρούσαν.  Η καρδιά του τον πρόδωσε στις 17 Ιανουαρίου 1991. Όταν ο λαός έμαθε τον θάνατό του λίγες ώρες αργότερα, συγκεντρώθηκε έξω από το παλάτι και άφησε αναμμένα κεράκια πάνω στο χιόνι σχηματίζοντας την λέξη «Takk» (ευχαριστώ) ως  ένα τελευταίο  φόρο τιμής στον βασιλιά τους.

Την κηδεία του παρακολούθησαν εστεμμένοι από όλους τους οίκους του κόσμου μεταξύ αυτών ήταν και ο βασιλιάς Κωνσταντίνος των Ελλήνων.

Ο διάδοχος  Χάραλντ  ανήλθε στο θρόνο ως βασιλιάς Χάραλντ Ε’. Η βασίλισσα Σόνια  αφοσιώθηκε στα παιδιά με ειδικές ανάγκες και τις ευπαθείς ομάδες της νορβηγικής κοινωνίας. Είναι λάτρης των τεχνών  και υποστηρίζει τους ανερχόμενους καλλιτέχνες. Στις επίσημες τελετές προτιμά τα έντονα χρώματα στις τουαλέτες της που τις συνοδεύει με υπέροχα ιστορικά κοσμήματα.

Το  1995 η βασίλισσα Σόνια εμπιστεύτηκε στον γνωστό κοσμηματοπωλείο Garrard του Λονδίνου, επτά πολύτιμα κοσμήματά της για συντήρηση, μεταξύ των οποίων ήταν και ένα  ιστορικό διάδημα που ανήκε στην βασίλισσα Μωντ και ήταν δώρο του γάμου της το 1896 από  τους γονείς  της. Δυστυχώς τα κοσμήματα εκλάπησαν όταν τρεις εύσωμοι άνδρες εισήλθαν οπλισμένοι στο κοσμηματοπωλείο και ο ένας φορούσε στολή αστυνομικού. Παρ΄όλες τις προσπάθειες της αστυνομίας οι ληστές δεν συνελήφθησαν ποτέ και το ιστορικό διάδημα χάθηκε για πάντα.  Έκτοτε η βασίλισσα Σόνια φορά το πιστό αντίγραφο του διαδήματος που κατασκεύασε το κοσμηματοπωλείο ως αποζημίωση.

 

Όταν ο γιος τους ανακοίνωσε το 2000 την επιθυμία του να παντρευτεί μια κοινή θνητή και άγαμη μητέρα, την Μέτε-Μάριτ Χόλμπι, που γνώρισε στην διάρκεια ενός μουσικού φεστιβάλ,  δεν έφεραν  καμία αντίρρηση.  Έφερε όμως η Εκκλησία της Νορβηγίας όταν αποφάσισαν να συζήσουν πριν τελέσουν τους γάμους τους. Άλλοι πάλι  έβρισκαν πως η βασιλική τους οικογένεια είχε χάσει εντελώς την βασιλική της αίγλη υιοθετώντας μια στάση ζωής κατώτερη του επιπέδου της. Θερμοί υποστηρικτές του μελλοντικού διαδοχικού ζεύγους ήταν ο τότε πρωθυπουργός Jens Stoltenberg  και τα μέλη του φεμινιστικού κινήματος της χώρας.  Οι επίσημοι αρραβώνες αναγγέλθηκαν την 1 Δεκεμβρίου 2000. Η βασίλισσα Σόνια στις οικογενειακές φωτογραφίες των αρραβώνων έπαιζε ως πραγματική γιαγιά με τον με τον γιο της Μέτε-Μάριτ, αποδεικνύοντας πως τόσο η Μέτε-Μάριτ όσο και ο γιος της είχαν γίνει πλήρως αποδεκτοί από την βασιλική οικογένεια.Ο Χάακον δήλωσε στους δημοσιογράφους «Έχω δεσμό με μία κοπέλα που η σημερινή ζωή της δεν έχει πια καμία σχέση με αυτή του παρελθόντος της».  Οι αποκαλύψεις των δημοσιογράφων για  το παρελθόν της Μέτε – Μάριτ (χρήση ναρκωτικών και άσεμνα βίντεο) δεν κατόρθωσε ν’ ακυρώσει την τέλεση των γάμων.

Οι πανηγυρικές εκδηλώσεις για τους γάμους διήρκεσαν τρεις μέρες. Στους γάμους προσήλθαν πολλοί εστεμμένοι όπως ο βασιλιάς Κάρολος Γουσταύος και η βασίλισσα Σύλβια της Σουηδίας, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος και η βασίλισσα Άννα-Μαρία, ο μέγας δούκας του Λουξεμβούργου Ερρίκος και η σύζυγός του Μαρία Τερέζα, ο πρίγκιπας Κάρολος της Μεγάλης Βρετανίας, ο διάδοχος της Δανίας Φρειδερίκος που ήταν και ο κουμπάρος του Χάακον και ο διάδοχος της Ισπανίας Φελίπε, συνοδευόμενος ανεπισήμως από την τότε  αγαπημένη του Eva Sanuum, γνωστό μανεκέν. O Φελίπε ήταν από τους πρώτους καλεσμένους που κατέφθασαν στο Όσλο από την Τετάρτη 22 Αυγούστου  ενώ η μητέρα του, βασίλισσα Σοφία προσήλθε την ημέρα της τελετής των γάμων και  έθεσε ως όρο στον γιο της να μην συναντήσει την Eva στην διάρκεια της παραμονής της στο Όσλο.

Την Πέμπτη 23 Αυγούστου οι νεότεροι καλεσμένοι χόρεψαν μέχρι τα ξημερώματα στην έπαυλη Skaugum που θα κατοικούσε το διαδοχικό ζεύγος μετά τους γάμους του. Την παραμονή του γάμου το πρωί επιβιβάστηκαν στην βασιλική θαλαμηγό Norge, δώρο των Νορβηγών στον βασιλιά Χάακον για τα εβδομηκοστά πέμπτα γενέθλιά του –  για να πραγματοποιήσουν μια κρουαζιέρα στα φιορδ του Όσλο ενώ το βράδυ  στο Φρούριο Άκερσους η Κυβέρνηση παρέθεσε επίσημο γεύμα. Η πολιτική και πνευματική ελίτ της Νορβηγίας ήταν παρούσα.

H τελετή των γάμων που έγινε στις 25 Αυγούστου 2001. O διάδοχος Χάακον και η Μέτε-Μάριτ εισήλθαν μαζί στον Καθεδρικό Ναό  όπου ο Επίσκοπος του Όσλο  τέλεσε το μυστήριο. Μόλις που  μπόρεσε ν΄ακουστεί το «ja» (ναι)  που είπε η νύφη συγκινημένη όταν την ρώτησε ο ιερέας αν επιθυμεί να παντρευτεί τον πρίγκιπα της. Ήταν το αίσιο τέλος μιας μεγάλης διαδρομής  γεμάτη  εμπόδια. Πλήθος κόσμου είχε μαζευτεί στους δρόμους για να θαυμάσει την νέα του πριγκίπισσα που ζούσε στην πραγματικότητα το παραμύθι της Σταχτοπούτας. Μεγάλες γιγαντοοθόνες είχαν τοποθετηθεί διάσπαρτες σε κεντρικά σημεία της πόλης ώστε να μπορεί να παρακολουθεί ο κόσμος το μυστήριο του γάμου. Ο γιος της Μέτε-Μάριτ ήταν ένα από τα παρανυφάκια.

Μετά την ολοκλήρωση της τελετής των γάμων το νεόνυμφο ζεύγος εμφανίστηκε στο μπαλκόνι του παλατιού για να χαιρετήσει το πλήθος που είχε μαζευτεί από κάτω. Ήσαν  το  σύμβολο μιας καινούργιας εποχής για την μοναρχία. Το σύμβολο μιας μοναρχίας που από την πρώτη στιγμή ταυτίστηκε με τον λαό της χώρας και τον σεβάστηκε απόλυτα.

Στις 24 Μαΐου 2002 η πριγκίπισσα  Μάρθα –  Λουίζα παντρεύτηκε τον συγγραφέα  Άρι Μπεν στον Καθεδρικό Ναό της πόλης Τροντχάιμ, εκεί που το 1906 είχε πραγματοποιηθεί η στέψη του βασιλιά Χάακον και της βασίλισσας Μωντ. Απέκτησαν τρεις χαριτωμένες κόρες. Την Ματθίλδη-Αντζέλικα(2003), την Λία-Ισιδώρα(2005) και την Έμμα-Ταλλούλα(2008). Μετά από 14 χρόνια έγγαμου βίου, στις 5 Αυγούστου 2016 ανακοίνωσαν τον χωρισμό τους.

Την πρώτη Δεκεμβρίου  2003  ο βασιλιάς Χάραλντ  χωρίς υπεκφυγές πληροφόρησε τον λαό πως πάσχει από καρκίνο. Η οικογένειά του του συμπαραστάθηκε απόλυτα σ’ αυτή την σοβαρή περιπέτεια της υγείας του. Η κόρη του, Μάρθα Λουίζα ανέβαλε την εγκατάστασή της στις ΗΠΑ ενώ ο πρίγκιπας Χάακον  αντικατέστησε τον πατέρα του επάξια στα βασιλικά του καθήκοντα. Τέσσερις μήνες μετά, στις 13 Απριλίου 2004 ο βασιλιάς  Χάραλντ έκανε την πρώτη δημόσια εμφάνισή του εμφανώς ταλαιπωρημένος αλλά υγιής.

Στις 21 Ιανουαρίου 2004 γεννήθηκε στο Όσλο  το πρώτο παιδί του διαδοχικού ζεύγους, η πριγκίπισσα Ίνγκριντ Αλεξάνδρα. Λόγω της συνταγματικής αναθεώρησης που έγινε το 1990 στην Νορβηγία που καθόριζε την σειρά διαδοχής με βάση τον χρόνο γέννησης και όχι το φύλλο, η Ίνγκριντ Αλεξάνδρα θα είναι μία από τις πέντε μέλλουσες βασίλισσες της Ευρώπης μαζί με την  Βικτωρία της Σουηδίας, την Ελισάβετ του Βελγίου, την Ελεονόρα της Ισπανίας και την Αμαλία της Ολλανδίας.

Στις 3 Δεκεμβρίου 2005 γεννήθηκε το δεύτερο και τελευταίο παιδί του διαδοχικού ζεύγους ο πρίγκιπας Σβέρε Μάγκνους.

Στις 10 Μαΐου ο Νορβηγικός λαός εκδήλωσε ακόμη μια φορά της  αγάπη του στους βασιλείς του στην διάρκεια των κοινών εορτασμών για τα ογδοηκοστά  γενέθλιά τους που πραγματοποιήθηκαν στο Όσλο με προσκεκλημένους πολλούς συγγενείς και μέλη βασιλικών οίκων.

«Αν είμαστε ακόμα ενεργοί και με καλή υγεία η ηλικία δεν έχει σημασία» δήλωσε πρόσφατα η βασίλισσα Σόνια. Ο δε βασιλιάς επιβεβαίωσε πως δεν σκοπεύει να παραιτηθεί από τον θρόνο. «Ορκίστηκα στο σύνταγμα την ημέρα που έγινα βασιλιάς. Αυτός ο όρκος μου θα είναι σε ισχύ μέχρι την ημέρα του θανάτου μου» ανέφερε στους δημοσιογράφους.

Το μυστικό της επιτυχίας της νορβηγικής μοναρχίας είναι ο σεβασμός της στην παράδοση, η αποχή της από την πολιτικά δρώμενα της χώρας και ο εκσυγχρονισμός της πάντα με την λαϊκή συγκατάθεση.

Επιμέλεια κειμένου: Τέπη Πιστοφίδου

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: 1) Τhe European Royal History Journal, August 2001

2) Cyrille Boulay, Légendes Royales

3) Cyrille Boulay, Amours Royales

4) Les secrets du Gotha, Ghislain de Diesbach

5) Royalty Digest, December 1991, A Revolutionary Throne by John Van der Kiste

6) Επίσημη ιστοσελίδα της Βασιλικής οικογένειας της Νορβηγίας

7) Royal Forums, Royal House of Norway

8) Wikipedia, Bασιλιάς Ολαφ Ε΄